- culminatia
- кір. кульмінацыякульминация
Беларуска (лацінка)-рускі слоўнік і слоўнік беларускай кірыліцы.
Беларуска (лацінка)-рускі слоўнік і слоўнік беларускай кірыліцы.
culminaţie — CULMINÁŢIE, culminaţii, s.f. Trecere a unui astru la meridianul unui loc. ♢ Punct de culminaţie = punctul cel mai înalt deasupra orizontului atins de un astru pe bolta cerească. – Din fr. culmination. Trimis de LauraGellner, 31.07.2004. Sursa:… … Dicționar Român